Kiedy skorzystać z prawnika przy błędzie medycznym?

Z setek spraw dotyczących błędów medycznych, które prowadziliśmy już w Kancelarii, dostrzegamy jedną prawidłowość, że im szybciej sprawą zajmie się prawnik, tym mniej błędów popełni się już na samym początku. Nie mniej jednak wydaje się, że jeżeli do sprawy ma być zaangażowany Prokurator, Sąd, Towarzystwo Ubezpieczeniowe, Sąd Lekarski, to konsultacja doświadczonego radcy prawnego wydaje się być niezbędna.

Ile lat trwają postępowania o odszkodowanie?

Na tak postawione pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Faktem jest, że jeżeli dobrze przygotowany zostanie etap wstępny to postępowanie np. przed Towarzystwem Ubezpieczeniowym będzie trwało od 3-6 m-cy. W przypadku Sądu, Prokuratury sprawy trwają z reguły od 1 roku do 3 lat.

Kiedy przedawniają się sprawy o błąd medyczny?

Generalna zasada wynikająca z art. 4421 §3 wskazuje, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody na osobie trwa 3 lata a rozpoczyna się z chwilą dowiedzenia się przez poszkodowanego o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Obie przesłanki muszą być spełnione jednocześnie. Bywa jednak, że terminy przedawnienia są przerywane przez różne czynności osoby poszkodowanej, nawet w sposób przez nią nieświadomy. Inaczej są również liczone terminy dla osoby poszkodowanej błędem medycznym w wieku dziecięcym. Dlatego też zawsze sugerujemy naszym Klientom, aby skontaktowali się z Kancelarią, i żeby daną sytuację ocenił doświadczony prawnik. Prawnik z naszej Kancelarii, analizując na samym wstępie możliwe przedawnienie roszczeń, będzie wiedział o co spytać osobę poszkodowaną i jaki dokument będzie kluczowy w danej sytuacji. Np. jako Kancelaria z sukcesem prowadziliśmy sprawy gdzie do błędu medycznego doszło 20 lat wcześniej.

Zakażenie wirusem HCV - MEDIURIS Kancelaria Radców Prawnych

>WYGRANE SPRAWY

ZAKAŻENIE SZPITALNE- WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU C

Nasza klientka w grudniu 2008 roku przebywała w Klinice Neurochirurgii w Szpitalu Klinicznym w SZ. gdzie wykonano u niej planowany zabieg operacyjny kręgosłupa. Przed operacją nie wykonano u niej badania na obecność przeciwciał anty-HCV. W 3 miesiące po operacji w lutym 2009 roku A.T. zgłosiła się na Oddział Hepatologii i Chorób Zakaźnych Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych Pomorskiej Akademii Medycznej w Sz. gdzie wykonane badania potwierdziły wystąpienie u naszej klientki wirusowego zapalenia wątroby typu C. Po wypisaniu z ww. placówki A.T. została podana leczeniu farmakologicznemu, które okazało się nieskuteczne. W lipcu 2009 r. A.T. poddana została szpitalnemu leczeniu skojarzonemu PEG-Interferonem i Rybawiryną. W wyniku leczenia wystąpiły skutki uboczne w postaci, wypadnięcia włosów z głowy, utraty możliwości wykonywania pracy zarobkowej, zaostrzenie objawów schorzeń kardiologicznych, zakłócenia pracy tarczycy, suchość i swędzenie skóry. Po analizie dokumentacji i opiniach specjalistów z zakresu zakażeń szpitalnych, prawnicy kancelarii Mediuris wystąpili z żądaniami odszkodowawczymi kierując je do szpitala w którym przeprowadzony był zabieg operacyjny kręgosłupa. W odpowiedzi Szpital Kliniczny w Sz. odmówił wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia wskazując, iż nie ma dowodu na zakażenie A.T. w trakcie hospitalizacji, a wirus HCV od wniknięcia do organizmu do momentu poważnych problemów zdrowotnych może przebywać w utajeniu od 5 do 35 lat.

W przypadku błędu przy porodziebłędu przy operacjizakażenia szpitalnegośmierci pacjentabłędu chirurgicznegobłędu diagnostycznegobłędu technicznegobłędu terapeutycznegobłędu dentystybłędu stomatologabłędu w chirurgii plastycznejbłędu w kosmetologii pozwól nam sobie pomóc!

Ponadto Szpital wskazał, że przestrzega wszystkich procedur medycznych, wdrożył zasady i normy reżimu sanitarnego oraz dba o należyte wykonywanie procedur sterylizacji sprzętu. Zauważył również, że przez 3 miesiące A.T. była w domu i mogła uczęszczać do fryzjera, dentysty, kosmetyczki, gdzie mogło dojść do zakażenia wirusem. Z taką argumentacją nie zgodzili się prawnicy Mediuris i wskazali, że w ogólnie dostępnych naukowych publikacjach książkowych i internetowych, wskazuje się, że okres inkubacji i wylęgania wirusa HCV trwa od 15 do 150 dni. Ponadto w okresie hospitalizacji A.T. w Szpitalu był przeprowadzany remont poszczególnych oddziałów (co już samo w sobie stawiało pod znakiem zapytania możliwości utrzymania należytej aseptyczności pomieszczeń Szpitalnych), a dodatkowo nie wykonano bezpośrednio przed operacją badania na obecność przeciwciał anty-HCV. Ponadto w dokumentacji medycznej brakowało informacji o przeprowadzonych badaniach przedoperacyjnych, co również stawiało w wątpliwość skuteczność procedur sanitarnych, skoro przed wykonywaniem skomplikowanych zabiegów medycznych nie sprawdza czy pacjenci nie są nosicielami groźnych chorób zakaźnych. W wyniku działań prawnych Kancelarii, ze względu na wczesne wykrycie i możliwość całkowitego wyleczenia A.T., ubezpieczyciel solidarnie ze Szpitalem wypłacili naszej klientce łącznie tytułem zadośćuczynienia kilkadziesiąt tysięcy złotych.