Kiedy skorzystać z prawnika przy błędzie medycznym?

Z setek spraw dotyczących błędów medycznych, które prowadziliśmy już w Kancelarii, dostrzegamy jedną prawidłowość, że im szybciej sprawą zajmie się prawnik, tym mniej błędów popełni się już na samym początku. Nie mniej jednak wydaje się, że jeżeli do sprawy ma być zaangażowany Prokurator, Sąd, Towarzystwo Ubezpieczeniowe, Sąd Lekarski, to konsultacja doświadczonego radcy prawnego wydaje się być niezbędna.

Ile lat trwają postępowania o odszkodowanie?

Na tak postawione pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Faktem jest, że jeżeli dobrze przygotowany zostanie etap wstępny to postępowanie np. przed Towarzystwem Ubezpieczeniowym będzie trwało od 3-6 m-cy. W przypadku Sądu, Prokuratury sprawy trwają z reguły od 1 roku do 3 lat.

Kiedy przedawniają się sprawy o błąd medyczny?

Generalna zasada wynikająca z art. 4421 §3 wskazuje, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody na osobie trwa 3 lata a rozpoczyna się z chwilą dowiedzenia się przez poszkodowanego o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Obie przesłanki muszą być spełnione jednocześnie. Bywa jednak, że terminy przedawnienia są przerywane przez różne czynności osoby poszkodowanej, nawet w sposób przez nią nieświadomy. Inaczej są również liczone terminy dla osoby poszkodowanej błędem medycznym w wieku dziecięcym. Dlatego też zawsze sugerujemy naszym Klientom, aby skontaktowali się z Kancelarią, i żeby daną sytuację ocenił doświadczony prawnik. Prawnik z naszej Kancelarii, analizując na samym wstępie możliwe przedawnienie roszczeń, będzie wiedział o co spytać osobę poszkodowaną i jaki dokument będzie kluczowy w danej sytuacji. Np. jako Kancelaria z sukcesem prowadziliśmy sprawy gdzie do błędu medycznego doszło 20 lat wcześniej.

Niewłaściwe leczenie - MEDIURIS Kancelaria Radców Prawnych

>WYGRANE SPRAWY

NIEWŁAŚCIWE LECZENIE - ZERWANIE ŚCIĘGNA ACHILLESA

W październiku 2008r. M.P. schodząc ze schodów w miejscu zamieszkania potknęła się o uszkodzone i wystające z podłogi linoleum. Upadając doznała poważnego urazu dolnej części nogi. Chwilę po zdarzeniu poszkodowana została przewieziona do szpitala w W. gdzie zdiagnozowano u niej naderwanie ścięgna Achillesa. Zaopatrzono ją w opatrunek gipsowy na okres 5 tygodni z zaleceniami kontroli u specjalisty ortopedy po tym okresie. Pomimo zastosowanego procesu leczenia i długiej rehabilitacji poszkodowana nie odzyskała pełnej sprawności uszkodzonej kończyny. M.P. miała problemy z poruszaniem się, doskwierał jej uciążliwy ból przy każdym niemal ruchu. Lekarze, u których konsultowała się poszkodowana twierdzili, iż to typowy efekt powikłania po przebytym naderwaniu ścięgna Achillesa. Poszkodowana utraciła pracę w związku z niemożliwością sprawnego poruszania się i nieprzydatnością do wykonywanego zawodu. M.P zwróciła się do Kancelarii Prawnej Mediuris celem zasięgnięcia opinii o możliwości dochodzenia stosownego odszkodowania. Po analizie zgromadzonej przez poszkodowaną dokumentacji prawnicy Kancelarii wystąpili do zarządcy budynku ze stosownymi roszczeniami odszkodowawczymi.

W przypadku błędu przy porodziebłędu przy operacjizakażenia szpitalnegośmierci pacjentabłędu chirurgicznegobłędu diagnostycznegobłędu technicznegobłędu terapeutycznegobłędu dentystybłędu stomatologabłędu w chirurgii plastycznejbłędu w kosmetologii pozwól nam sobie pomóc!

Ubezpieczyciel budynku uznał zaniedbania zarządcy i wypłacił poszkodowanej kwotę 12.000 zł, proponując ugodowe zakończenie sporu na kwotę 20.000 zł. Prawnicy Mediuris nie przyjęli jednak proponowanej przez ubezpieczyciela kwoty, uznając ją za znacznie zaniżoną. Poszkodowana skierowana została do współpracującego z Kancelarią specjalisty z zakresu ortopedii celem określenia charakteru doznanego urazu oraz utrzymującej się w dalszym ciągu niesprawności kończyny dolnej. Przeprowadzona konsultacja ujawniła szereg zaniedbań, jakie popełnił Szpital w W., tj. placówka, do której poszkodowana zgłosiła się bezpośrednio po upadku. Stwierdzono mianowicie, iż w przypadku zdiagnozowania naderwania ścięgna Achillesa koniecznym i oczywistym z punktu widzenia wiedzy medycznej było przeprowadzenie natychmiastowej operacji uszkodzonego ścięgna. Ponadto ujawniono, iż założony poszkodowanej opatrunek gipsowy był zbyt krótki, co powodowało dalsze pogarszanie stanu uszkodzonego ścięgna, wykluczając jego prawidłowy zrost. Okoliczności te zostały potwierdzone przez powołanego do sprawy biegłego ortopedę. Kancelaria Mediuris, w związku z ujawnionymi zaniedbaniami wystąpiła do Szpitala w W. o naprawienie wyrządzonej pacjentce szkody, związanej z błędem lekarskim, jaki został wyrządzony przez personel medyczny tej placówki. Ubezpieczyciel Szpitala uznał zaniedbania lekarzy, proponując zawarcie ugody. Pełnomocnik poszkodowanej wynegocjował zadośćuczynienie w wysokości 45.000 zł. Od ubezpieczyciela zarządcy Sąd zasądził dodatkowo na rzecz poszkodowanej dalszą kwotę 15.000 zł.